Wśród obsługiwanych przez naszą kancelarię frankowiczów duże zainteresowanie budzi kwestia pytań, jakich należy się spodziewać ze strony pełnomocników banków. O co pytają banki? Czego będą chciały dowiedzieć się ode mnie osoby, które będą mnie przesłuchiwać?
Odpowiedź jest prozaiczna – przedstawiciele banków pytają o okoliczności towarzyszące zawarciu umowy kredytu, a celem tych pytań jest utrudnienie kredytobiorcy wygrania sprawy lub dyskredytacja frankowicza na Sali sądowej. Oto najczęściej zadawane pytania.
Na jaki cel wzięli Państwo kredyt we CHF? Czy zamieszkiwali Państwo w nieruchomości zakupionej za środki z kredytu frankowego?
Powodem zadawania takich pytań jest chęć ustalenia czy cel kredytu wpisany w umowie pokrywa się z rzeczywistym celem, na który kredytobiorcy chcieli spożytkować kredyt.
Nadto, jeżeli kredyt został zaciągnięty w celu zakupu nieruchomości, co jest najpowszechniejszą praktyką, bank zmierza do ustalenia czy zawarli Państwo umowę kredytu działając jako konsumenci tj. czy kupili Państwo nieruchomość do swojego prywatnego użytku czy też w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą.
Zwracamy przy tym uwagę, że zmiana sposobu użytkowania nieruchomości, tj. np. wynajęcie jej po jakimś czasie od nabycia, nie pozbawia kredytobiorcy możliwości dochodzenia roszczeń. Istotny jest zamiar, z którym nabywana była nieruchomość. Musi on być badany retroaktywnie, na chwilę zawierania umowy kredytu.
Czy prowadzą Państwo działalność gospodarczą? Kiedy rozpoczęli Państwo jej prowadzenie i czy była ona prowadzona w nieruchomości nabytej za środki z kredytu frankowego?
Drugie z typowych pytań pełnomocników banku także ma na celu podważenia statusu kredytobiorcy jako konsumenta w ramach umowy kredytu. Dotyczy ono kwestii związanych z wykonywaniem przez kredytobiorcę działalności gospodarczej w chwili zawierania umowy kredytu i nabywania nieruchomości.
Zadając takie pytanie, bank ma przede wszystkim na celu ustalenie czy zawierając umowę kredytu kredytobiorcy chcieli sfinansować nieruchomość nabywaną na cel prywatny, czy też aby w nieruchomości kupionej za środki z kredytu ulokować swoją firmę.
Nabywanie lokalu na cel konsumencki ma o tyle duże znaczenia, że umożliwia oparcie roszczeń kredytobiorców na postanowieniach kodeksu cywilnego dot. klauzul niedozwolonych. W konsekwencji kredytobiorca uzyskuje możliwość wyeliminowania z umowy klauzul przeliczeniowych, które zdecydowana większość orzecznictwa uznaje właśnie za klauzule niedozwolone.
Jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Państwa Dziubak, wyeliminowanie z umowy klauzul przeliczeniowych (z zastosowaniem przepisów k.c. o postanowieniach niedozwolonych) pozwala również na ustalenie jej nieważności. Klauzule przeliczeniowe, jako podstawy ryzyka walutowego związanego z umową stanowią jej główny przedmiot, bez którego tego typu umowa nie może istnieć.
Właśnie dlatego cel zakupu nieruchomości, jej ewentualne wykorzystanie oraz prowadzenie przez kredytobiorców działalności gospodarczej w chwili zawierania umowy kredytu mają tak kluczowe znaczenie w ramach przesłuchania.
Jaki jest Państwa zawód i wykształcenie kierunkowe?
Pytaniem zmierzającym do obniżenia wiarygodności kredytobiorcy jest pytanie o jego zawód i wykształcenie.
Jeżeli kredytobiorca w ramach wykształcenia lub doświadczenia zawodowego powiązany jest z prawem, finansami, działalnością księgową lub bankową, banki próbują wykazać że miał tak wysoką wiedzę na ten temat, że nie posiadał on statusu konsumenta w chwili zawierania umowy lub że bank w relacjach kontraktowych z nim nie naruszył dobrych obyczajów, ze względu na jego właściwości osobiste.
Bank zmierza tym samym do zdyskredytowania frankowicza przed Sądem, jako osoby która mając specjalistyczną wiedzę o funkcjonowaniu sektora bankowego czy też finansowego, świadomie zawarła umowę kredytu zawierającą postanowienia niedozwolone.
Nie można jednak dać się zwieść tego typu rozumowaniu, fakt pracy w szeroko pojętym sektorze finansowym czy też posiadanie wykształcenia prawniczego nie uniemożliwia klientowi dochodzenia roszczeń.
Każdy przypadek powinien być analizowany indywidualnie, dlatego na potrzeby analizy Państwa umowy kredytu nasza Kancelaria zmierza do uzyskania jak najszerszej wiedzy o Państwa sytuacji.
Czy spędzają Państwo wakacje za granicą?
To niewinne mogłoby się wydawać pytanie, ma na celu ustalenie czy posiadają Państwo wiedzę o zmianach kursów walut.
Rozumowanie pełnomocników banku opiera się na założeniu, że konieczność wymiany waluty na potrzeby wakacyjnego wyjazdu zagranicznego oznacza świadomość zmienności kursów walut.
Jednak pomijane jest, że jednorazowa wymiana nie czyni przecież z konsumenta bankowego dealera kursów walut i poprzez jednorazowy zakupy waluty w kantorze człowiek nie nabywa wiedzy jak kursy walut są kształtowane i jak często podlegają zmianom.
Tym bardziej zakup waluty w kantorze nie oznacza zdobycia wiedzy o tym jak bank w ramach umowy kredytu kształtował swoje kursy walut w tabelach kursów, jakie równania matematyczne były do tego wykorzystywane oraz jakie zmienne, skoro informacje na ten temat zostały pominięte w treści umowy.
Czy badali Państwo, w jaki sposób bank kształtował kursy walut w tabelach kursów?
Poprzez tego typu pytanie bank stara się przerzucić na konsumenta ciężar informacyjny i wykazać, że to klient nie był zainteresowany zdobyciem wiedzy w jaki sposób bank kształtuje kursy walut w swoich tabelach.
Tymczasem to obowiązkiem banku, jako przedsiębiorcy były przekazanie kredytobiorcy istotnych informacji związanych z umową kredytu, m. in. takich jak ryzyko walutowe, ryzyko zmiennej stopy procentowej, informacji o stosowaniu w ramach umowy kursów walut banku oraz sposobie ich kształtowania. Nie można przy tym uznać, że ów obowiązek został zrealizowany poprzez blankietowe zapewnienia zawarte w umowie.
Tym samym nieistotne jest czy w chwili zawierania umowy kredytu wnikali Państwo w sposób kształtowania kursów walut w tabelach banku.
Podsumowując, kredytobiorcy wezwani na przesłuchanie w charakterze strony muszą przygotować się przede wszystkim na pytania dot. ich życia osobistego, wykształcenia, wykonywanego zawodu, prowadzenia działalności gospodarczej oraz celu nabywania nieruchomości.
