W dniu 12 stycznia 2024 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że prawo unijne nie pozwala, aby banki mogły żądać waloryzacji świadczenia udostępnionego kapitału po stwierdzeniu przez sąd nieważności umowy kredytowej.
W ogłoszonym postanowieniu TSUE wskazał, że: „Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że:
- jeżeli umowa kredytu hipotecznego zawarta z konsumentem przez instytucję kredytową zostanie uznana za nieważną (umowa ta zawierała nieuczciwe warunki), wówczas przepisy unijne stoją na przeszkodzie wykładni sądowej prawa państwa członkowskiego.
Innymi słowy – bank nie może żądać rekompensaty polegającej na sądowej waloryzacji świadczenia wypłaconego kredytobiorcy kapitału.
Co to postanowienie w praktyce oznacza dla kredytobiorcy frankowego?
- Jednoznacznie zamyka bankom możliwość domagania się jakichkolwiek roszczeń od kredytobiorców frankowych, za wyjątkiem wypłaconego im kapitału.
- przy wyroku unieważniającym umowę kredytu frankowego bank może żądać od kredytobiorcy tylko i wyłącznie zwrotu wypłaconej mu kwoty kredytu.
Rozstrzygnięcie Trybunału ugruntowało to, co już wcześniej forsowali prawnicy kredytobiorców frankowych.
Sprawa dotyczyła mBank S.A.
